Beoordelingscriteria

Sleutelbegrippen

De criteria gaan over de inhoudelijke aspecten van het te subsidiëren project. Factoren als de (verwachte) duurzaamheid van de geboden oplossing, de integraliteit van de probleembenadering, de laagdrempeligheid van aangeboden processtappen en de mate en aard van vernieuwing (voor het stelsel) komen hierbij aan bod.

Het gaat hierbij, kortom, om de sleutelbegrippen waarop de ontwikkeling van het stelsel gebaseerd is, die nader worden gespecificeerd in de criteria waarop de aanvraag beoordeeld wordt.

Voor de oplossing gaat het dan om:

• Toekomstbestendigheid en duurzaamheid, dit betekent dat voorkomen moet worden dat de rechtzoekende direct weer een (overeenkomstig, vergelijkbaar of samenhangend) probleem heeft bij een (kleine) wijziging in omstandigheden.
• Integraliteit en dat wil zeggen dat het probleem vanuit verschillende invalshoeken benaderd wordt.
• Vernieuwing en brede toepasbaarheid, hetgeen wil zeggen dat er andere en nieuwe elementen in voor moeten komen in vergelijking tot het huidige stelsel en reeds bekende projecten binnen dit kader én dat het een oplossing is die niet slechts op een klein deel van de hulpvragen toepasbaar is, maar die veelvuldig gebruikt kan worden.

Voor de rechtzoekende is het belangrijk dat de hulpvraag en de rechtzoekende zelf centraal staat. Dit betekent dat het belangrijker is dat de rechtzoekende feitelijk geholpen wordt dan dat er per definitie zoveel mogelijk ‘recht gehaald moet worden’. Daarbij is het belangrijk dat de situatie van de rechtzoekende wordt meegenomen in de oplossing, de oplossing(sroute) zo laagdrempelig mogelijk is en zonder onnodige obstakels en/of hinder voor de burger kan worden doorlopen.

Voor de rechtzoekende is ook van belang dat hij zijn verhaal slechts één keer hoeft te doen en niet elke dienstverlener opnieuw zijn situatie en hulpvraag hoeft uit leggen, waardoor de manier van (warme) overdracht en samenwerking ook een beoordelingscriterium is.

Bruikbaarheid, resultaten en opdoen kennis

Doel van deze subsidieregeling is dat er door middel van projecten oplossingsroutes uitgeprobeerd kunnen worden die in geval van succes bij de uitvoering ‘opschaalbaar’ en toepasbaar voor de praktijk zijn. Het project moet in potentie uitrolbaar zijn binnen de contouren van het nieuwe stelsel en hierin navolging kunnen krijgen. Daarom zijn er ook beoordelingscriteria ten aanzien van bruikbaarheid in de praktijk opgenomen. Deze gaan over de mate van inzicht in een toekomstige route, of er direct of indirect bruikbare resultaten verwacht worden, de kennis die met het project wordt opgedaan en welke handvatten het project biedt voor de herziening van het stelsel.

Het is bovendien van belang dat in het project een werkwijze wordt aangegeven die rendabel is om structureel uit te rollen in het nieuwe stelsel zodat deze past binnen een duurzaam rechtsbestel en de budgettaire kaders die daarbij gelden.